เวนิสที่รัก

แล้วเราก็ได้ไปเยือน เวนิส ที่รัก

คราวนี้ขอฉวยโอกาสก่อนประธานหลอนะ เพราะเราได้ไปดูงานแสดงสินค้าที่อิตาลี ก็เลยขอชะแว้ปครึ่งบ่ายไปเยี่ยมเยือนเวนิสที่รัก หลังจากที่ห่างหายประเทศนี้ไปนานมาก

ช่วงเวลาที่เราแวะไป อากาศกำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาว แดดตอนบ่ายเปรี้ยงดี ตอนที่เราไปถึงท่าเรือท่ารถ เห็นผู้คนมากมายเลยล่ะ เมืองนี้ในสายตาเราไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเท่าไหร่ ที่เมืองนี้ถ้ามาทางรถไฟ พอถึงสถานีก็ต้องเดินเท้าหรือไม่ก็ใช้เรือโดยสารอย่างเดียว ไม่มีรถยนต์เกะกะในเมืองเลย ความที่เป็นเมืองเล็ก สามารถเดินเท้าดูโน่นนี่ได้ทั่วเมือง จะมีตรอกซอกซอย ทางเดินเลี้ยวไปมา น่าสนใจอยู่ แต่ที่จะขาดไม่ได้คือ การเดินทางโดยเรือโดยสาร วาโปเร็ตโต


เรือโดยสารนี้เขาจะจอดตามท่าต่างๆ ค่าโดยสารคิดเป็นเที่ยวหรืออาจเป็นราย 12 ชม หรือเป็นวัน ขึ้นลงกี่เที่ยวก็ได้ แล้วแต่สะดวก เรือโดยสารนี้จะล่องไปตาม Grand Canal จอดตามท่าต่างๆ จะไปที่ไหนต้องดูป้ายหน่อยว่าต้องขึ้นเรือเบอร์อะไร เหมือนขึ้นรถเมล์ยังไงยังงั้น แต่คนเยอะมากกกก และจะแย่งที่นั่งด้านหน้าเรือ หรือที่ยืนข้างตัวเรือซ้ายขวา ไม่ค่อยมีคนยอมเข้าไปนั่งข้างในใต้หลังคา เพราะไม่เห็นวิว มีแต่คนท้องถิ่นเท่านั้น ถ้าอยากดูวิว ล่องลำคลองก็สามารถนั่งเรือวนรอบกลับมาที่เดิมได้เลย วิวเขาสวย ที่นี่มาเที่ยวคนเดียวได้


เราขึ้นปุ๊ป ก็จะพยายามหาที่นั่งด้านหน้า แต่ถ้าไม่มีก็ยืนเกาะข้างเรือ เพราะเราจะดูวิวบ้านเรือนริมแม่น้ำ เสน่ห์ของเวนิสอยู่ที่ตึกรามริมแม่น้ำนี่แหละ เรือที่เราโดยสารเริ่มจากท่ารถ แวะไปตามจุดจอดต่างๆ วิวสวยงามเหมือนที่เคยเห็น น้ำค่อนข้างเยอะ ผ่านสะพานอันโด่งดัง Rialto เห็นเรือกอนโดล่า เรือยอร์ช ลอยลำ แล้วก็ไปถึงท่าเรือ San Macro เราขึ้นที่นี่



Piazza San Macro หรือ จตุรัสซานมาโคร ไม่เปลี่ยนไปเลย นักท่องเที่ยวมากมายอยู่ที่ลานนี้ สิ่งเดียวที่เราบ่นคือ หลายครั้งที่มา จะเห็นบางส่วนของโบสถ์ St Mark's Basilica ปิดซ่อมแซม มางวดนี้นึกว่าจะไม่มีปิดซ่อมแซมแล้ว แต่ที่ไหนได้ ยังมีอยู่เลย สงสัยจริงๆว่าเขาใช้เวลากี่ปีในการซ่อมแซมแต่ละจุด เพราะครั้งสุดท้ายที่ไปน่ะมันหกปีมาแล้ว ติดกันจะเป็นปราสาท เคยเข้าไปครั้งนึง ลงไปดูคุกใต้ดินด้วย ดูแล้วหดหู่มาก แต่มาครั้งนี้เราเดินดูแต่ที่ลานจตุรัส ได้ดูนาฬิกาตีระฆังพอดี แล้วก็เริ่มเดินลัดเลาะเข้าไปในซอยที่จะนำไปสู่ Rialto ตลาดที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และสะพานที่ปรากฎในละครเรื่องเวนิชวานิสของเช็คสเปียร์สด้วย


สองข้างทางในซอยจะเห็นร้านค้าขายของที่ระลึก ลูกปัด แก้วจากเกาะมูราโน ร้านขายเครื่องหนังไม่มีแบรนด์ ร้านขายของแบรด์เนมจากอิตาลี เดินดูเรื่องไปตามทาง ตามมุมตึกจะมีลูกศรชี้และชื่อสถานที่ให้ไปทางไหน ไม่หลงง่ายๆหรอก ตามซอกซอยจะเห็นคลองเล็กๆ เห็นสะพานเล็กๆข้ามคลอง เป็นเสน่ห์ของเมืองนี้จริงๆ เรามีแวะร้านขายไอติมสองครั้ง อร่อยดี เดินไปตามทางดูของดูตึกรามบ้านช่อง แล้วก็ไปโผล่ที่สะพาน Rialto ที่นี่มีคนมากมายยืนถ่ายรูปที่สะพาน ร้านค้าก็เยอะ ร้านอาหารริมน้ำก็เยอะ ได้โอกาสนั่งพักดื่มกาแฟที่ร้านริมน้ำดูผู้คน และเรือล่องไปมา เพลิดเพลินใจพอดู




แล้วก็เรานั่งเรือจากที่นี่ไปลงที่ จตุรัสซานมาโครอีกรอบ เดินเรียบฝั่งแม่น้ำ ไปถึงสะพานถอนหายใจครั้งสุดท้าย แล้วก็กลับมาท่าเรือ นั่งเรือกลับไปที่ท่ารถ เวลาที่เวนิสก็จบลงเท่านี้ ถือว่าได้ใช้เวลาหนึ่งบ่ายได้คุ้มค่า ใครที่จะไปก็อย่าลืมวางแผนนั่งเรือรอบเกาะ เดินรอบเกาะ แวะ musuem น่าดูหลายแห่ง และไปที่เกาะมูราโน ที่นี่โด่งดังเรื่องเครื่องแก้ว ดูเขาเป่าแก้ว เกาะบูราโน โด่งดังเรื่องงานลูกไม้ งานปัก เกาะตอเชลโล มีศิลปะ Byzantine หลงเหลือให้ดูอยู่ ส่วนคนที่เคยไปแล้ว ก็มาร่วมรำลึกความหลังกันนะ บ๋ายบาย