11 ตุลาคม 2552

วันที่นัดทานข้าวกับครูโรจน์

เพิ่งจะมีเวลานำรูปภาพในวันที่นัดทานข้าวกับครูโรจน์มาลงให้เพื่อนๆ ดูกัน ใครคิดถึงครูก็โทร.ไปคุยด้วยก็ได้นะ เบอร์โทรศัพท์มีอยู่ในทำเนียบครูค่ะ หรือใครแวะไปหาธเนศก็จะแวะไปรับครูออกมาทานข้าวบ้างก็ได้จ้ะ

วันนั้นสั่งอาหารคนละอย่างสองอย่างรสชาติเผ็ดเสียส่วนใหญ่ พออาหารมา ...ถึงรู้ว่าครูไม่ทานเผ็ด

ปลากระพงทอดน้ำปลา เมนูเด็ดของร้าน "บ้านชานเมือง" (อยู่เพชรหึงส์ซอย 10) อร่อยจริงๆ



งานนี้ท่านกิ้ม บางบอน ไปตั้งกะหัววัน พร้อมกับลูกชายคนเล็กสุดจ๊าบ

ครูโรจน์กับหมอเนศกำลังฟังสือ บุญสม คุยระหว่างมื้อ

แก้มยุ้ยกัน นี่คงอิ่มแล้วล่ะสิ




ดูกันเต็มๆ ตากะแม่นางสุฉีของวุฒิ สายสอง

งานนี้ครูโรจน์เป็นผู้ฟังมากกว่าพูด

หลังอิ่มหนำสำราญ เราก็เคลื่อนทัพกลับไปยังบ้านหมอเนศ ...ท่านหินนอนต่อจากแม่นางน๊อต

ดูดีๆ น๊อต บางพลี พุงยุบไปเยอะ อิอิ

ว้าว!!! ..จริงๆ ด้วย ไม่รู้เพราะเมื่อกี้ปล่อยลมปราณล่างรึเปล่า เอิ๊ก เอิ๊ก

ดูมาดท่านนพ ดาวคนอง กำลังคิดวางแผนใหญ่อยู่

หิน สามแยก ..นอนท่านี้ พุงอืดไปหน่อยหรือเปล่าเนี่ย คิคิ

ดูเอาก็แล้วกัน ที่ไหนเกิดแสงสว่างไสว ฮ่า ฮ่า ฮ่า


ตบท้าย : วันนั้นใครไม่ได้ไปเยือนบ้านท่านนพกะฮูหยินนก ต้องบอกว่าน่าเสียดายอย่างยิ่งที่ไม่ได้ชิมโจ๊กเจ้าอร่อยที่สุดในโลกเลยล่ะ

4 ความคิดเห็น:

  1. เคารพ+รัก+ระลึกถึงพระคุณครูอยู่เสมอ...เมื่อพูดถึงเรื่องสมัยเรียน ครูโรจน์จะเป็นหนึ่งในเรื่องที่เล่าให้ลูกหลานฟังทุกครั้ง--ภูมิใจที่ได้เป็นศิษย์ครู.

    ขอบคุณ วรรณา สำหรับน้ำใจในการโพสต์รูปแบ่งปันให้ได้ดูกัน รวมทั้งทุก ๆ คอมเม้นท์ในทุก ๆ โพสต์.

    ตอบลบ
  2. นี่เป็นความดี-ความน่ารักอย่างคงเส้นคงวาของคุณวรรณาเค้าเลยหละปู่ ที่เค้าจะมีน้ำใจในการสร้างความสุขสนุกสนานให้แก่เพื่อนๆ พอจะมีเวลาว่างสักนิดหน่อยก็รีบจัดการเรื่องรูปให้ดูกัน ไม่ว่างานไหน ๆ เธอก็จะต้องพกพากล้องคู่ใจไว้เก็บเรื่องราวความเคลื่อนไหวของคนที่ชอบเคลื่อนไหวมาฝากกัน ส่วนคนที่ไม่ชอบเคลื่อนไหวก็ระวังเหน็บจะกินนะจ๊ะ เดี๋ยวเลือดลมไม่เดิน จะต้องไปรบกวนหมอเนศเป็นการด่วน

    นี่ขนาดว่าวันนั้นหลอง่วงนอนมาก ยังสามารถๆๆๆๆ

    พอพลบค่ำโพล้เพล้ได้ที่ เจ๊เธอเลื้อยหลับไปได้สักงีบนึง พอมาเพิ่มพลังอาหารค่ำด้วยโจ๊กเลิศรสเลยรู้สึกว่ามันอร่อยที่สุดในโลกงัยล่ะ แต่โจ๊กก็อร่อยจริงๆ ด้วยแหละ อุ๊และวิศาลขอยืนยันด้วยสองคน

    ตอบลบ
  3. คนดีและน่ารักของปู่ยังมี อุ๊ อีกหนึ่ง...ทุก ๆ กำลังใจ+การติดต่อ มันทำให้ปู่ไม่ละลายกลายเป็นอากาศไปอีกคน.

    คนที่ไม่ชอบเคลื่อนไหว อาจจะเป็นเพราะเจ็บหนัก(ลุกไม่ขึ้น),เหน็บก็ไม่ได้กิน(ไม่อาจจะกินได้)เพราะพิการไปแล้ว(เหมือนปู่งัย)...สำหรับบางคน การเฝ้าดูอยู่ในซอกมุมของตัวเองอย่างเงียบ ๆ อาจจะเป็นหนทางเดียวที่เลือกได้...กิจกรรมและการแสดงออกต่าง ๆ คงต้องเป็นบทบาทของผู้ที่ยังแข็งแรงอยู่(ใจ).

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ13/10/52 15:01

    เพื่อน ๆ ใครมีเบอร์โทรของ อ.สมรรัตน์ บ้าง ช่วยแจ้งด้วยจ้า มีเพื่อนรุ่นน้องที่ สพช อยากได้ ขอบคุณล่วงหน้า

    ดวงใจ
    (02-6996584)

    ตอบลบ