บันทึกต่อ การเดินเขา trekking

เดินเขา เดินเขา เดินเขา

พอเล่าเรื่องการเดินเขา เลยขอเล่าเพิ่มเติมอีกหน่อย เราเคยเดินเขาย่ำหิมะมาแล้วครั้งนึงเมื่อปีที่แล้ว เป็นครั้งแรก เราไปพักผ่อนถิ่นสกีกับพวกสกีอีกนั่นแหละ แต่มีการคุยกันก่อนว่า เรามีกิจกรรมอะไรทำได้บ้างระวังคนอื่นไปสกี คราวนี้เขาไปสกีกันที่เมือง Arlberg ประเทศออสเตรีย นั่งรถจากสวิสไปไม่ไกลเลย (ไม่ได้ขับเองก็งี้แหละ)

ตอนที่ไปก็ยังห่วงตัวเองอยู่ว่าจะมีกิจกรรมอะไรทำ เพราะไม่ชอบอยู่เฉยๆ นั่งๆนอนๆ น่าเบื่อ ก็มีการพูดเรื่องนั่งรถชมเมืองกับเดิน trekking บนเขา เมืองนี้เป็นเมืองเล็กสำหรับสกีอย่างเดียวจริงๆ ไม่ไกลจากเมืองนี้คือเมือง Lech เป็นเมืองใหญ่กว่า มีร้านรวงให้เดินดู และร้านอาหาร แต่ก็เป็นเมืองสำหรับสกีเหมือนกัน คนส่วนใหญ่ที่มาคือมาสกี คงไม่ค่อยมีคนแบบเราที่ไม่สกีมั้ง

วันแรกเราตามพวกสกีขึ้นเขา เดินลุยหิมะไปพอสมควรถึงสถานี แล้วนั่งกระเช้าแบบเปิดนะ มีที่ล็อคตัวแล้วยื่นแขนขาออกไปได้น่ะ แรกๆก็หวาดเสียวเหมือนกัน แต่ทีหลังก็สนุกดี พวกสกีจะขึ้นไปบนเขาแล้วสกีลง ส่วนเราขึ้นไปแล้วก็นั่งกระเช้าลง ดูพวกเขาสกีกัน ดูแล้วอยากลองเล่นมั่งแต่กลัวล้มเจ็บอ่ะ พอพวกสกีเล่นเสร็จก็นัดเจอกัน นั่งรถไปที่ Lech ขับรถขึ้นเขา ดูวิวตามทาง สวยมากนะ ไปถึงข้างบน แล้วลงมานั่งจิบเหล้ากัน เฮฮาปาร์ตี้ใช้ได้เลย

วันต่อมาเราก็โดนปล่อยแล้ว จาก Arlberg ไป Lech มีรถประจำทางฟรีอยู่ เราก็นั่งรถไปที่ Lech ไปขอแผนที่เดินเขา แล้วเดินตามแผนที่ไปที่จุดขึ้นเขา ตอนแรกหาไม่เจอ เพราะทางขึ้นมันเป็นซอยเล็กๆ ถามคนแถวนั้นเอา เราเดินขึ้นไป แรกๆก็ไม่คิดอะไรมาก ระยะทางก็ไม่มาก จำไม่ได้ว่ากี่กิโล แต่ทางมันคดเคี้ยว แล้วก็เป็นหิมะบ้าง เป็นน้ำแข็งลื่นๆบ้าง เดินอยู่คนเดียว วิวระหว่างทางก็สวยนะ ขึ้นเขาไปได้สักครึ่งทางมั้ง เหนื่อยมาก แล้วก็เริ่มฟุ้งซ่าน คิดว่าไม่ไหวแล้ว เดินกลับดีกว่า เพราะทางข้างหน้าที่เห็นก็มีแต่หิมะคดเคี้ยวอ่ะ แต่คิดอีกที เดี๋ยวโดนพวกสกีตราหน้าว่าไม่เอาไหน เลยกัดฟันเดินขึ้นเขาต่อไปเรื่อยๆ เราไม่มีอุปกรณ์อะไรติดตัว นอกจากสองเท้าที่น่าสงสารอ่ะ

จากจุดที่ตัดสินใจช่วงนั้นยังต้องเดินขึ้นไปอีกเหมือนไกลนะ แล้วหิวน้ำมากๆ เรามองซ้ายขวา แล้วตัดสินใจควักหิมะที่ดูสะอาดๆแถวนั้นใส่ปากอ่ะ เหมือนอมเกร็ดน้ำแข็งไสอ่ะ ละลายในปากช่วยได้เยอะเลย หลังจากนั้นก็ยังมีควักใส่ปากอีกเป็นระยะๆนะ สุดท้ายเดินขึ้นไปถึงข้างบน ก็เหมือนหมดแรง พักอยู่แถวนั้นได้ระยะนึงก็ตัดสินใจเดินกลับ ลงทางเดิมนะ มีลื่นก้นกระแทกหนสองหนน่ะ ตอนลงก็น่ากลัวเพราะลื่นกว่าตอนขึ้นมาก ต้องเดินแบบลงส้นเท้ายันไว้ไม่งั้นก็ลื่นกลิ้งได้อ่ะ ที่แย่คือไปครั้งนี้เราใช้รองเท้าของคนอื่น ขนาดใหญ่กว่าแต่ผูกเชือกแน่นๆเอา พอบังคับเท้าเดินลง จะทำให้ปวดข้อเท้าพอสมควร ตอนที่เดินลงมา ในใจคิดว่าจะไม่เดิน trekking คนเดียวอีกแล้ว ไม่สนุกเลยอ่ะ พอกลับถึงที่พักก็เหนื่อยและปวดเมื่อยไปหมดเลย

เราคิดว่าการเดินเขาครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราเหมือนแข็งแรงทางจิตใจมากขึ้น พอเราไปเดินเขาที่มอรอคโค สภาพแวดล้อมเปลี่ยนไปคนละแบบกับเดินเขาหิมะ มีคนนำทาง เดินแบบไม่รีบร้อน ก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ ได้ดูเทือกเขาที่แตกต่างออกไปอีกแบบ ความสวยงามต่างกัน เราชอบธรรมชาติจริงๆ

แล้วมาขึ้นเขาอีกที่สวิสงวดนี้ ก็ให้ความรู้สึกที่ดีนะ ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเข็ดกับทางหิมะละลายลื่นๆก็เถอะ และถ้าจะเดินอีก ก็คงต้องเตรียมอุปกรณ์ประกอบการเดินให้พร้อมล่ะ อ้อ แล้วก็ไม่ได้คิดเสียดายเลยที่งวดนี้ไม่ได้ชิมหิมะที่สวิส ไม่ต้องก็ได้อ่ะ