เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ช่วงเวลาประมาณ สี่ทุ่ม จอมยุทธ นพ (ดาวคนอง) ได้โทรศัพท์มาหา เลยนึกขึ้นมาได้ ว่าวันนี้มีงานชุมนุมจอมยุทธ (ปู่ไม่ได้ไปร่วม) พอได้ยินเสียงสหาย รู้สึกดีใจมาก พูดคุยเสียงดัง, หัวเราะใหญ่ (ควบคุมตัวเองไม่ได้...ขออภัย) แถมยังได้คุยกับ สหาย จ๊อบ เกลอเก่า ทำให้คืนนั้นนอนไม่ค่อยหลับ เอาแต่ย้อนคิดถึงอดีตที่พลับพลาชัย คิดถึงเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน ไล่ชื่อออกมาได้มากมาย บางคนก็จำได้แต่หน้าตา-นึกชื่อไม่ออก
นึกถึงตอนแข่งกีฬาสี, คิดถึงเพื่อน ๆ สีม่วง ห้อง 1/4 , คิดถึงงานปีใหม่ที่บ้านอรสา (ยังจำได้มั๊ย?) คิดถึงงานเลี้ยงรุ่นครั้งแรก(ที่มี พงษ์ เป็นโต้โผใหญ่) ที่พวกเราออกมาเต้นรำอยู่หน้าเวทีกันทุกคน ทั้ง ๆ ที่ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กเรียน, เด็กดี, เรียบร้อย, ขี้อาย (สาว ๆ ห้อง 1/4) ...พรศรี, มาลี, สมพิศ, ดวงใจ...ที่เรียบร้อยและโดดเด่นที่สุด(ในสายตาปู่) คือ วรรณา ท่านประมุขของเราในวันนี้นี่เอง ปู่เข้าใจว่า เพื่อเป็นกำลังใจให้กับนักดนตรีบนเวที ซึ่งยังคงประทับใจกับภาพความสนุกนั้นมิเคยลืม
หลายวันมานี้ที่ได้ปะทะคารมกับสหาย นพ เลยได้คิดว่า เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ลุ่มหลงงมงายอยู่กับเรื่องราวในยุทธจักร ก็เพราะความหมายของคำว่าเพื่อน นี่เอง มีคนให้นิยามความหมายกับคำนี้มามากมาย อ่านถูกทีไรก็น้ำตาซึม
ภาพของคน ๆ หนึ่ง ที่กำลังล้มลง แล้วได้อีกคนหนึ่งช่วยประคองไว้, ภาพของเพื่อนที่ทุ่มเททุกวิถีทาง เพื่อช่วยเพื่อนที่กำลังตกทุกข์ได้ยาก, ภาพของเพื่อนที่นั่งร้องไห้กับความทุกข์ของเพื่อน, ภาพของเพื่อนที่ยอมสละชีวิตตนเองให้เพื่อนอยู่รอด.....
แม้จะมีการทรยศ-หักหลัง แต่คงยัง มีคุณธรรมน้ำมิตร อยู่ในยุทธจักรทุกยุค ทุกสมัย จวบจนปัจจุบัน การมุดหัวหายเข้าไปท่องในยุทธจักร(หนังสือ) จึงเหมือนการหลบภัยเข้าไปเติมพลังแก่ชีวิต (เช่นเดียวกับการรำลึกความหลัง ใคร่ครวญถึงมิตรภาพวันวาน)
มิตรภาพ และ ความรัก คือสิ่งที่มีค่า-ที่ให้ความสำคัญ ถึงแม้ชีวิตจริงจะไม่เหมือนในนิยาย คุณธรรมน้ำมิตรอาจจะเป็นเรื่องจอมปลอม ก็ยังคงยึดถือจริงจังอยู่ในจินตนา ภาพความหลังวันวาน ยังคงเป็นแรงใจช่วยประคองยามล้มลง ความรู้สึกที่มีเพื่อนรักเรา เลยไม่สำคัญเท่ากับมีเพื่อนที่เรารัก...มากมาย แม้ขอบเขตพื้นที่ของมัน จะอยู่แค่ในความคิดฝันก็ตาม
ฝากความรักมาถึงทุกคน....!
ปู่...
งมงายหนึ่ง...ฉันรักเธอ
งมงายอีกหนึ่ง...กูรักมึง
Friends : Joe Satriani
นั่นแหละ เพื่อน กาลเวลาอาจเปลี่ยนแปลงหน้าตาของเราไปได้ แต่ มิอาจจะเปลี่ยน มิตรภาพ
ตอบลบบางทีช่วงเวลาที่เราต้องการใครซักคน ที่เข้าใจเรา ก็เพื่อนอีกนั่นแหละ
เอ๋ ปู่แก่ลงแล้วแหง๋ เพราะเขาว่าคนแก่มักชอบพูดถึงความหลัง ...ฮิฮิ
ดังที่เคยกล่าวมา"กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียว คือมิตรภาพ"
ตอบลบอ่านบทความของปู่แล้ว ให้รู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
ถ้าไม่เป็นการรบกวนท่านปู่ ขอเพลง "Live And Learn" ของกมลา สุโกศล เป็นเพลงที่ให้กำลังใจดีมาก ขอบคุณล่วงหน้าครับ
คิดถึงเพื่อนๆจัง
ตอบลบ"มิตรภาพ คือ สิ่งที่มีค่ามากมาย ควรแก่การรักษายิ่งนัก" ขอถนอมไว้ด้วยหัวใจ
ตอบลบดีเจคนนี้ เปิดเพลงไม่เหมือนชื่อเลย
ตอบลบต้องเปลี่ยนเป็น คุณปู่ ซู่ซ่า ซะแว้ว
จำงานปีใหม่ที่บ้านอรสาได้ดี เพราะมีน้องสาวไปนั่งคุมด้วย ไม่งั้นคงไม่ได้ไป ..ทำไมสมัยก่อนโน้น พ่อแม่หวงจังเลยนิ อิอิ
ตอบลบ"มิตรภาพ" มันซ่อนอยู่ในหลายๆ อย่าง คนไม่เป็นเพื่อนกัน ก็มีมิตรภาพอันดีงามแก่กันได้ ..อย่างที่เราได้เจอมิตรภาพดีๆ ตอนไปเที่ยว Hallstatt : Austria นึกถึงทีไรก็รู้สึกดีมากๆ ทุกครั้งเลย
คุณ vat จ๋า...
ตอบลบไอ้ซ่าน่ะ พอจะซ่าอยู่ แต่ไม่ค่อยมีฟองแล้ว.
ถึงแม้หน้าตาของปู่และป๊ะป๋า Pat จะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา...แต่ความหล่อของปู่ ขอให้เหมือนเดิม(มีน้อยเหมือนเดิม)...555!
ท่านหลอ ได้ตำแหน่ง ประมุข
ตอบลบส่วนปู่ คงได้ตำแหน่ง ดีเจประจำคลื่น สพช14 กระมัง
ส่วนนักร้องค่าย "พีค็อก" สงสัยว่า ทางค่ายคงให้ย้ายค่ายไปอยู่กับ
"อากุ๊กกู๋" กระมัง 5555555
ปู่ จ๋า ถึงแม้หน้าตาจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่ใจนะยังหยุดอยู่ที่ 27 นะปู่ ส่วนปู่นะอาจจะหล่อน้อยลงไปนิดเดียว แต่คารม..คมคามกว่าเดิมเยอะ
ตอบลบท่านหลอเป็นหัวหน้า ปู่ได้เป็น ดีเจ นพก็ได้ นักร้องไปแล้ว
นู๋ vat เป็น โคโยตี้ ก็แล้วกัน ติดติ๊ดซึ่ง
พัด จรัล ให้เราเป็น "โคโยตี้" ให้เกียรติเกินไปหรือป่าว
ตอบลบเรานะ หุ่นไม่ให้ แต่เพื่อเพื่อน "ยอมก็ได้วะ"
แต่ พัด จรัล ต้องเป็น เวที ให้เรา "กระทืบ" นะ ถึงจะยอม
โอเค ป่าว
เอ๊ย ขอโทษที่ตีซี้เกินไป
ตอบลบขอเปลี่ยน "กระทืบ" เป็น "เหยียบ" ก็พอ
คงไม่โกรธนะ
ย้อเย่น
เฮ้ย โคโยตี้ มันต้องใส่กระโปรงไม่ใช่หรือ อีพัดหนะบอกเป็นเวทีให้ได้อยู่แล้ว หลังเสียเพราะโดนโคโยตี้หนะไม่ว่าอะไรอยู่แล้วหละ แต่ถ้าตาเสียเพราะโคโยตี้ใส่แบบไม่เจ๋งนี่สิ ทำไงดีอะ
ตอบลบพัด-จรัล,นพ ดาวคนอง,ทิพ เท็กซัส มารวมกันทีไรก็ได้ครึกครื้นกันสนั่น
ตอบลบบัดนี้ มีตา vat เข้ามาเพิ่มอีกหนึ่ง...อ่า ฮ้า!
ระวังไว้ให้ดี พี่น้อง...ตำนานบทใหม่กำลังจะเริ่ม!
เวทีนี้..น่าลองมั่กๆ.. ขอสมัครเป็นโคโยตี้ล่วยคงล่ายม๊าย ช๊อบๆ.. ชอบกระทืบ เอ๊ย! ชอบเหยียบอ่ะ ส่วนเรื่องชุด ไม่ต้องห่วง อาพัด อีบอกว่า ชุดไม่สำคัญ สำคัญที่น้ำหนัก เลยกะจะใส่ชุดเกราะ(อก)แถมด้วยดัมเบลล์ยืมจากอาเนศ มาเป็นอุปกรณ์ในการเต้นด้วย
ตอบลบตีายตาย นัสตี้ ถ้าลื้อมาขอเป็นโคโยตี้ด้วยอีกคน
ตอบลบเห็นที จอมยุทธที่ไม่เคยชักกระบี่ออกจากฝักอย่างดีเจปู่และ อานพ
ทั้งสองคนคงต้องตั้งใจทั้งเลือกแผ่น และร้องเพลง อายฟ้าดิน แหงๆ
ส่วนชุดเกราะ(อก)ของลื่อหนะ อาเฮียเตรียมไว้จับลื้อถ่วงเหมือนแม่นาค
ดัมเบลของอาเนศใช้ผูกไว้อีกทีกันลอย เห็นอาเนศอีบอกว่าอาเฮียลื้อซักมากมายว่ามีกี่ขนาด
เออ ลืมบอกปู่ไปว่า vat ก้อคือดัลา ที่เคยเรียนด้วยกันตอน 7/1,2/2
ตอบลบนั่นเอง ที่เรียกว่าเธอว่า แว๊ด เพราะเธอชอบแว๊ด ป่าว เธอเป็นผชก แผนกบัญชี ผู้มีความสามารถมาก ขนาดคิดขาดไปแค่สลึง เธอยังหากลับมาได้เป็นบาท
ทิพ เท็กซัส เยินยอเกินไป
ตอบลบเราทำบัญชี เขย่งแค่ 0.01 บาท ยังต้องหาแทบเป็นแทบตาย ไม่งั้นนอนไม่ได้ มันไม่ลงตัวนะจ๊ะ (คนทำบัญชีเค้ารู้กันดี จริงมั้ย หญิงน็อต)
ส่วนนัทตี้เพื่อนซี้ ขอบใจที่จะมาช่วยเต้นกระทืบเท้าอีกคน ไม่งั้นเหงาแย่
อ้อ vat นั้น ย่อมาจาก value added tax นะจ๊ะ ไม่ใช่ แว๊ด ๆ ๆ ๆ เหมือนทิพ ฮูสตัน 555555
ขอจบด้วยเพลงเกาหลี Nobody nobody but you......
เปลี่ยนเป็นชุดเกาะเอว แทนได้ บอ เวทีขอร้องงงงงง
ตอบลบจะกระทืบ หรือเหยียบก็ได้ อาพัท ทนได้
ทั้งอานัก อาลา อาทิพ รวมกันก็ไม่มีเวลาไหนเอาอีอยู่แล้ว เอาอางิ้มกับอาปูไปด้วยซิ จะได้เป็น Nobaody เวอร์ชั่น ไทยแลนด์
ถึงว่า 0.01 ก็ต้องหาให้เจอ นักบัญชี ถึงได้ งอนัก(งงนัก..นะ)
แสดงว่ากำลังหาให้เต็มบาทอยู่ใช่ไหม อาทิพ+++++5555
ท่านปู่กับท่านนพ พายเรือหนีเลยนะ ...ช่วยด้วย
ดั่งที่ว่ามีคนกล่าวไว้ว่า ผู้หญิง สพช. ใจร้าย
อาพัท เข้าใจซะใหม่นะจ๊ะ
ตอบลบเรื่องบัญชีที่มันเขย่งเกงกอย มันเป็นเรื่องงานในหน้าที่ ผิดบ่ได้
แต่ถ้าพัท จรัล จะให้เราเติมให้นายเต็มบาทหล่ะก็
โนพรอมแพรม
Nobody nobody but you.....is OK
ไม่ไหวแล้ว ฮะ ทั้ง กระทืบ ทั้ง เหยียบ หลายคน ได้มาหลาย บาท..า
ตอบลบแล้ว
กำลังอยากรู้อยู่ว่าอา vat นี่เป็นคราย...ขอบคุณทิพ ที่ช่วยเฉลย.
ตอบลบปู่จำดีลาได้ดีนะ ถ้าได้ล่วงเกินอะไรแม่นางไป ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง...
สำหรับเพื่อน(นาย pat) ปู่ขอเผ่นก่อนนะจ๊ะ(ตามประสาเพื่อนที่ดี) สามสาวรวมพลังกันไม่กล้าล้อเล่นด้วยหรอก...ลูกยังเล็กอยู่.
ปู่หล่ะก็ พวกเราก็ตอบโต้คารมเล่น ๆ กัน หนุก
ตอบลบอย่าซีเรียส เด๋วจะเครียดโดยไม่จำเป็น 5555555
ดีใจจังที่ปู่ยังจำเราได้ เราก็จำปู่ได้เหมือนกัน
แต่พัด จรัล เค้าเป็นคนน่ารัก...(ของใครไม่รู้ อิอิ)
เพื่อนจะหยิก จิก ตี เค้าก็ยอมเพื่อเพื่อน ๆ
เราก็กลัวเค้าพัด จรัลโกรธเหมือนกัน
แต่ก็หวังว่า พัด จรัลจะเข้าใจ -->นะจิ๊ นะจ๊ะ
อ้าว ขอแก้ไข่(ไข)
ตอบลบ"เราก็กลัวเค้า(พัด จรัล)โกรธเหมือนกัน
ชื่อ "ดีลา" นี่ก็เด่น,ชวนให้จดจำอยู่แล้ว อย่าว่าแต่เราเคยเรียนห้องเดียวกันด้วย ตอนเรียนชั้นป.7 ก็เป็นช่วงที่น่าจดจำ โดยเฉพาะอยู่ห้องคุณครูคนธาที่แสนดี(คุณครูในดวงใจเลย)...
ตอบลบนึกถึงดีลาก็จะต้องนึกถึงนุชนารถ-สุมาลี...เธออยู่ก๊วนเดียวกันไม่ใช่เหรอ?
เรื่องแซวนี่ เอาให้เต็มที่เลย ไม่ต้องเกรงจายย อ่านที่เพื่อน ๆ แซวกันแล้วหนุกดี...
สู้เขานะ สาว ๆ!...หนุ่ม ๆ ด้วย.
ฮั่นแน่ ระลึกถึงความหลัง แสดงถึงความเก๋า อิอิ
ตอบลบใช่ ก๊วนเราก็นุช,สุมาลี,ทิพ,ธิดา,นัทมน(วรรณณา)WONDER GIRLS
สมัยโน้น 555555
ปู่ก็เหมือนกันนะ แซวได้เต็มที่เลย
อ่านทีไรจะได้ระบายยิ้มบนใบหน้า
ช่วยลดรอยตีนไก่ได้นะจ๊ะ
ปู่จ๋า ...อาพัด จรัล เขาไม่โกรธหลอก เพราะตอนอีเป็นโคโยตี้ อีเต้นไปเต้นมากระทืบ ต่อมโกรธมันหลุดออกไปแย้ว...ฮึ่ม
ตอบลบปู่ดูอย่างพวกอาซิ้ม 7/1 ยิ้มซะ ถึงรูหูเชียว ตีนไก่+กา ไม่กล้าอยู่บนใบหน้า
แต่ปู่ หนีไปไหนไม่รอดหลอก พวกนี้จะตามไปหลอกหลอน
ก๊วน wonders girls รวมกันเมื่อไร นกแก้ว ยังอยากตายเลย