A Short Passage

เมื่อวันที่ 4 ส.ค. นพบอกเราว่า "อาอุ๊..หุยจะไปกินข้าววันเกิดอุ๊บ้างอ่ะ" เราก็เลยสั่นสู้ "ได้เล้ยยยยยย" แต่เผอิญนพไม่ว่างวันตรง พวกเราก็เลยมาได้ฤกษ์ดีเมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 ส.ค. 2010 มาใช้เวลาอยู่ด้วยกันห้าชั่วโมงครึ่ง ปรากฎว่าคนที่ริเริ่มแผนการกลับป่วยเสียนี่ หุยก็เลยไม่ได้มาเจอ-มาจอยกัน

จอมออแกนไนซ์งานเห็นจะไม่พ้นเซเลบปูผู้น่ารัก เริ่มจากขยายแผนที่ของร้านอาหาร 24 Hours (ใกล้ท่าน้ำนนท์-บางศรีเมือง) จากใบเล็กกระจิ๋วเป็นเอสี่แบบเบลอๆ พวกเราก็ไปกันแบบเบลอๆ คือหลงทางทุกคน จริงดิ....อ้อ...มีแพะไม่หลงเพราะมีเนฯดี คือศรีภรรยาที่ทั้งสวยทั้งเก่ง (ไม่ใช่เนฯนพ...ใครที่ติดตามกรงแมวตอนทริปอโยธยาคงเข้าใจนะจ๊ะ) จนกระทั่งพาทัวร์บริเวณวัด,

โทรสั่งอาหารไว้ล่วงหน้า, เตรียมเค้กมาเป่า+หม่ำกัน ฟังเพลง HBD คลอไปด้วย และที่นพชอบใจอีกเรื่องคือ มีเครื่องบินผ่านมา พอดิบพอดี แฮะ

เราทยอยมาเจอกันที่วัดเฉลิมพระเกียรติวรวิหารเวลา 15:00 น. คนที่มา

ลำบากที่สุดดูเหมือนจะเป็นน๊อต เพราะมาจากสุดลูกหูลูกตา กว่าจะมาถึงวัดได้ต้องจอดรถลงไปถามทางทั้งวินมอ'ไซค์, ชาวบ้าน, และแม่ค้า มาถึงวัดก็ถึงกับต้องปาดเหงื่อกันหละ สถานที่ ของวัดสงบและกว้างใหญ่ อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา มีอนุสาวรีย์รัชกาลที่ 3 งามสง่า มีสวนหย่อมร่มรื่นสวยงาม ได้ให้อาหารเลี้ยงปลา ซื้อข้าวโพดคั่วแบ่งกันกินทั้งคน-นกพิราบ-และปลา (แต่ดูเหมือนปลาจะลดความอ้วนไม่ชอบเนยเอาเสียเลย) ไฮไลท์คือ เวลาเดินๆ ไปนะ พอใครจะได้หย่อนก้นลงนั่งพักยังไม่ทันได้หายใจลึกๆ เซเลบก็ออกคำสั่งให้ทุกคนเดินต่อ ทำเอาทุกคนรีบลุกทั้งที่เสียดายอยากนั่งพักเหลือเกิน อ่ะนะ ก็วัยนี้แล้ว.....

ใกล้ 18:00 น. ก็ขยับไปที่ร้านอาหารซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก แค่เลี้ยวซ้ายสองทีจากที่วัด บรรยากาศดีมาก มีลมโชยอ่อนๆ ไม่ทำให้ผมสาวๆ เสียทรง ยังคงความสวยน่ารักให้หนุ่มๆ อมยิ้ม "เอ่อ วัยนี้ก็ยังดูดี (อันนี้ผู้เขียนๆ เองแทนสมาชิกสาวๆๆๆๆๆ)" นั่งกินข้าวกันไปคุยกันไป แต่วันนี้รู้สึกหลายคนโดยเฉพาะเตี๋ยวลืมพกต่อมความฮามา-ไม่ก็ลืมกินกัญชามาก่อน แต่เราก็เลยโชคดีรอดตัวไม่ต้องตกเป็นเป้าเหมือนทุกครั้ง เราว่าคงเป็นเพราะช่วงนี้เตี๋ยว งานเข้า- กำลังขยับขยายธุรกิจ ขอให้รวย โชคดีโชติช่วงชัชวาล

งานนี้สองคู่ผลัดกันทำคะแนนหวาน ปู่ขยันโอบน้องวันเพ็ญถ่ายรูป ส่วนนพก็ขยันปกป้องน้องนกเวลาที่จะเพลี่ยงพลั้งให้แก่เซเลบปูในการปะทะคารม สุดท้ายแพะแย่งซีนเรียบ เพราะมาพร้อมกันทั้งครอบครัว น้องแก้วของแพะสวยน่ารักมากต้องขอชม หนุ่มน้อย"สุง" กะนู๋น้อย"อันอัน" ได้มาจากพ่อกะแม่ครบ ทั้งหน้าตาและกิริยามรรยาทพร้อม เยี่ยม ! กินข้าวพอเริ่มอิ่ม อันอันนึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ทำการบ้านเลย สุงรีบบอก no excuse (ไม่ค่อยล้มทับน้องเลยน๊าอาเฮีย) นพกับเซเลบได้ยินก็เสนอความคิดเห็นว่าให้หลานเอาประสบการณ์ตอนเด็กไปใช้ คือ พรุ่งนี้เช้าค่อยไปทำที่รร.และถ้าจะชัวร์หน่อยเอาของเพื่อนมาเป็นต้นแบบ เราแอบเห็นนู๋น้อยตาวาวววว ปิ๊งไอเดียทันที ปูก็เลยชื่นชมเป็นการใหญ่ว่าหลานหัวไวและเป็นคนรับผิดชอบดีมาก บอกป๊า-ม๊าไม่เป็นไรนู๋อันจัดการเอง.....

เริ่มหัวค่ำแล้ว...พัท จรัญ(เพื่อนคนดีที่ใครๆ ก็คิดถึง) ซึ่งเราตามให้มาsurprise เพื่อน มาเติมเต็มให้งานนี้ (นึกว่าคงเบี้ยวเราแล้ว ที่ไหนได้ขับรถอ้อมเมืองนนท์เล่นซะงั้น) เสียเวลาไปเกือบสองชั่วโมงทั้งที่จริงๆน่ะ ใช้เวลาเดินทางแค่สิบห้านาทีก็ถึงแล้ว เพื่อนเรารู้จักเส้นทางเพิ่มขึ้นอื้อเลยคืนนี้...ยังไงก็ขอบคุณมากหลายที่อุตส่าห์มาให้พวกเราหายคิดถึงกันจนได้

น้องรินลูกแม่อุ๊ขึ้นไปร้องเพลงให้พวกเราฟัง

บ่ายจนถึงค่ำคืนนี้เราสบายๆ เจอเพื่อน เดินเล่น ชมวัด คุยกัน ไม่ค่อยได้หัวเราะเท่าไหร่ กินอาหารอร่อยในบรรยากาศดีๆ กับคนรู้ใจทั้งกลุ่ม แค่นี้....เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม............

แหม...เขียนเยอะไปมั๊ยเนี่ย...พวกเธอมาช่วยแต่งเติมกันเองนะชั้นขี้เกียจเขียนต่อแล้ว...

เจอกันใหม่คราวหน้าที่บ้านแพะ ชิมอาหารฝีมือครูกุ๊กประจำบ้านพี่แพะ กับร้องเพลงคาราโอเกะกันต้นเดือนกันยายนนะจ๊ะ !!

อุ๊.